Επειδή πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την χθεσινή κερκίδα θα ήθελα να πάρω θέση και εγώ. Καταρχάς να πω ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που "έτρεξαν" την ετοιμασία του κορεό. Ναι είναι αυτά που κάνουν φασαρίες που παίρνουν μεροκάματα κτλ, αυτοί που είναι όλα αυτά και άλλα τόσα που κατά καιρούς γράφετε από το fb μας έκαναν μάγκες για άλλη μια φορά. Γιατί δεν πήρα εγώ τον κώλο μου δυο μέρες να τρέχω να το φτιάξω αλλά αυτά τα παιδιά. Δεύτερον ναι την ώρα του κορεό η ατμόσφαιρα ήταν καταπληκτική. Από κει και πέρα όμως τι; Ποία ήταν η βοήθεια μας στο πρώτο ημίχρονο και μέχρι το 2-1; Ανύπαρκτη, βλέπαμε μια ομάδα πνιγμένη από το άγχος και εμείς δεν τους βοηθάγαμε με την φωνή μας. Σας είπε κανείς ότι φωνάζουμε αν κερδίζουμε 5-0; Η ομάδα μας είχε ανάγκη και συγνώμη δεν θα χαϊδέψω τα αυτιά κανενός εμείς δεν την βοηθήσαμε σε αυτό το σημείο. Ναι μετά το 2-1 κάπως ζεστάθηκε η κατάσταση αλλά η ομάδα μας έχει περισσότερο ανάγκη όταν δεν της βγαίνει το παιχνίδι. Επειδή δεν μπορώ να μιλήσω για όλο το γήπεδο παρά μόνο για το πέταλο της 7 θα πρότεινα σε αυτούς που ήρθαν εχθές και δεν χρειαζόντουσαν σήμερα ζεστά για να ανοίξει ο λαιμός τους την επόμενη φορά να πάρουν αλλού εισιτήριο ή να κάτσουν στο σπίτι τους στον καναπέ με πίτσα, πατατάκια και τα λοιπά. 7 σημαίνει φωνή, δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να έρχεται για να φωνάξει στο γήπεδο, είναι υποχρεωμένος όμως αν έρχεται στην 7 να βγάζει τα λαρύγγια του και αν δεν είναι διατεθειμένος να το κάνει ας αφήσει το εισιτήριο για αυτούς που είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου