Θα αποκαλύψω κάτι,δεν ξέρω αν πρέπει αλλα ας με συγχωρήσουν τα υπόλοιπα παιδιά.Στην συζήτηση που έχουμε όλα τα παιδιά του blog στο facebook,πάντα δίνουμε μια ονομασία σε αυτή.Ήταν 11 Απριλίου ημέρα Παρασκευή,ο Ολυμπιακός είχε κερδίσει την προηγούμενη ημέρα τον Παναθηναϊκό,μέσα στο ΣΕΦ και εξασφάλιζε την τρίτη θέση που από ότι έδειχνε,θα έβρισκε απέναντι του την CSKA του Kyle Hines,δεν έγιναν όμως έτσι τα πράγματα.Παρακολουθώντας το τελευταίο παιχνίδι της Euroleague για το top 16,ανάμεσα σε Ζαλγκίρις-Ρεαλ πίστευα ότι θα δω έναν μονόλογο από πλευράς Ρεαλ και μια διαφορά 20 πόντων,δίνοντας έτσι την πρώτη θέση στον όμιλο της.Δεν έγιναν έτσι όμως τα πράγματα,τελειώνοντας το παιχνίδι και αφού πέρασαν μερικά λεπτά για να συνειδητοποιήσω τι ακριβώς έγινε και έχασε η Ρεαλ,ενώ μέχρι εκείνη τι στιγμή είχε μονο 2 ήττες σε ολη την φαση της Euroleague,γυρνάω στην προσωπική μου σελίδα στο facebook και στη συζήτηση που έχουμε τα παιδιά του blog και βάζω σαν τίτλο "Κάνε το ΘΑΥΜΑ θρύλε..."ξέρω οτι ηταν πολυ δύσκολο οχι να περάσεις αλλα και να κερδίσεις την Ρεαλ.
Πέρασαν τα δυο πρώτα παιχνίδια που δώσαμε στην Ισπανία με αποτέλεσμα οι ισάριθμες ήττες και αυτό το θαύμα που είχα γράψει ότι ήθελα να γίνει,φαίνεται πως ήταν πλέον πολύ δύσκολο.Προς τιμήν των παιδιών του blog,κανεις δεν άλλαξε το όνομα της συζήτησης και κάθε πρωί που επισκεπτόμουν το facebook της ημέρες του Πάσχα,το όνομα της συζήτησης υπήρχε εκεί,ενώ μέσα μου παρακάλαγα ποσο ωραία θα ήταν τα πράγματα αν πήγαινα το χρόνο πίσω και να δίναμε ξανά αυτά τα δυο παιχνίδια.
Είχα γράψει μετά το Πρώτο παιχνίδι για αυτό το θαύμα που πίστευα ότι μπορεί να γίνει,πίστευα ότι θα πάρουμε ένα παιχνίδι εκεί,δεν έγινε ποτε αυτό και η σειρά επέστρεψε στην Ελλάδα.Κατά την διάρκεια των ημερών του Πάσχα επειδή τα παιδιά με γνωρίζουν δεν μίλησα καθόλου,δεν αλλάξαμε απόψεις σχετικά με το ότι έγινε στην Ισπανία με κανέναν,όλες αυτές της ημερες καθόμουν και διάβαζα τη έγραφαν οι Ισπανοί δημοσιογράφοι και πως έβλεπαν την σειρά με τον Ολυμπιακό,διάβαζα της δηλώσεις των ίδιον των παιχτών της Ρεαλ.Το μονο που κατάφερα ήταν να περάσω ένα μαύρο Πάσχα με μονη σκέψη αν τελικά μπορεί να γίνει αυτό το θαύμα.
Το ειχα πάρει απόφαση,μέσα μου έλεγα ότι κάποια στιγμή θα χάσεις,δεν γίνεται να παίρνεις την Euroleague κάθε χρόνο,είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ ακόμα και κάποιο θαύμα να γίνει,θα υπάρξει κάποιο άλλο θαύμα ώστε να την χάσεις,είχα βάλει τον εαυτό μου στην σκέψη πως είναι να μην βρίσκεσαι στο F4,πως είναι να βλέπεις το F4 της Euroleague χωρίς τον Ολυμπιακό (καλά να πάθω όμως γιατί τελικά δεν το πίστεψα ούτε εγώ).
Έρχεται η ημερα που έπρεπε ένα δώσει ο Ολυμπιακός ένα ακόμα do or die παιχνίδι.Το έλεγαν και το λένε,ο Ολυμπιακός αποδίδει καλύτερα όταν παίζει με την πλάτη στο τοίχο,κυριολεκτικά το παιχνίδι της Δευτέρας και το χθεσινό τέτοια ήταν!Κατάφερε να κάνει κάτι πολύ δύσκολο,απέναντι σε αυτή τη Ρεαλ που έχει χτιστεί φέτος μονο και μονο για να πάρει την Euroleague να κερδίσει 2 συνεχόμενα παιχνίδια και να πάει της σειρά σε 5 παιχνίδια.Κατάφεραν και έβαλαν τον κόσμο να πιστέψουν σε ένα ακόμα θαύμα,που και να μην γίνει,αυτό ήταν αρκετό,πλέον από την ομάδα αυτή η λέξη ΑΠΟΤΥΧΙΑ δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο της,αρνείται να παραδοθεί αρνείται να χάσει!
ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΑΥΤΗ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
ΥΓ1 Ο κόσμος του Ολυμπιακού μπορει να γκρινιάζει αλλα δεν ξεχνάει!
ΥΓ2 Μετα το τρίποντο του Λοτζεσκι στο 1:30 για την λήξει του παιχνιδιού,στο time out ο Coach B πηγε και έδωσε το χέρι του οχι στον Ματ,αλλα στον Βαγγέλη για την ασίστ!
ΥΓ3 Οι Δηλώσεις του Λασο οτι δεν έπαιξε ποτε σαν ομάδα η Ρεαλ,μου θυμίσουν τα λόγια αυτα τον Ομπράντοβιτς,σε βλέπω να καταλήγεις να του κάνεις παρέα στον καναπέ και εσυ με την τακτική αυτη
ΥΓ4 Πόσο χαρούμενα μπορεί να αισθάνονται τα αδέρφια μας απο εκει ψηλά που μας παρακολουθούν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου