Οι ΜΕΝ και οι ΔΕ είναι δύο διαφορετικά σύνολα που σχετίζονται άμεσα με τον Ολυμπιακό, με διαφορετικό όμως τρόπο. Το μοναδικό κοινό τους είναι η ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ που τους διακατέχει προς το δαφνοστεφανωμένο έφηβο. Ας ξεκινήσουμε με τους ΜΕΝ.
Οι ΜΕΝ, το πρώτο σύνολο, είναι οι παίκτες που φορούν τη φανέλα του Ολυμπιακού κάθε Σαββατοκύριακο και αποθεώνονται με τιμές ηρώων από τον οργανωμένο πυρήνα των οπαδών και όχι μόνο. Ναι, αυτοί με τα παχυλά συμβόλαια, αυτοί που τους παρέχονται τα πάντα, από άψογες συνθήκες εργασίας και ζωής στο πλαίσιο της ομάδας του Ολυμπιακού μέχρι την οικονομική αφθονία με την οποία χαρακτηρίζονται οι μηνιαίοι μισθοί τους. Ως οπαδός του Ολυμπιακού θα είμαι μαζί με τον κάθε παίκτη της ομάδας, στα καλά και στα άσχημα, στους θριάμβους και στα στραβοπατήματα.
ΜΕ ΜΙΑ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ. Να τιμούν τη ριγωτή. Αυτή την προϋπόθεση δεν την πληρούσαν οι αγωνισθέντες στο τελευταίο εκτός έδρας με τον Ατρόμητο. Είδαμε παίχτες να βαριούνται, να μην παλεύουν για το αποτέλεσμα και ουσιαστικά να αδιαφορούν. Ως Ολυμπιακός δεν το δέχομαι και δεν μπορώ παρά να το κατακρίνω. Όποιος βλέπει το να φορά την ερυθρόλευκη ως αγγαρεία, ακόμα και όταν αντίπαλος είναι το Πέρα Πήδημα καλύτερα να κάθεται σπίτι του. Να λείπουν τέτοια παίκτες από τον Ολυμπιακό μας. Ας τους δώσει κάποιος να καταλάβουν που έχουν έρθει και τι αντιπροσωπεύει το σήμα στο στήθος. Με λίγα λόγια, δεν είναι τόσο η ήττα, καθώς ένα κακό αποτέλεσμα και μια κακή εμφάνιση είναι πάντα μέσα στο πρόγραμμα, αλλά ο τρόπος με τον οποίο διαμορφώθηκε, αυτό ναι μας πειράζει.
Πάμε τώρα και στους ΔΕ. Οι Δε, παρότι δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με το άκρως αγωνιστικό σκέλος της υπόθεσης, ζημιώνουν σχεδόν εξίσου με τους ΜΕΝ την ομάδα. Ναι, καλά καταλάβατε. Αναφέρομαι σε αυτούς που με το πρώτο στραβοπάτημα τείνουν να απαξιώνουν και να κάνουν κακό με την προπονητολογία τους στην ομάδα. Φυσικά, τώρα θα θυμηθούν την πώληση του Μανωλά, την ηλικία του Αμπιντάλ, τα περιττά κιλά του Μήτρογλου και τη φράτζα του Ρομπέρτο. Οι ήρωες της περασμένης εβδομάδας ξαφνικά έγιναν οι παίκτες τοπικών πρωταθλημάτων που "δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους" και "δεν κάνουν". Βέβαια, και να έκαναν, που να το ξέρουν; Αφού έχουν να πατήσουν γήπεδο μερικά χρονάκια και όταν το κάνουν σπεύδουν να μας ενημερώσουν μέσω των λογαριασμών τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου χαίρονται να παραθέτουν τις στρεβλές και αβάσιμες απόψεις τους μετά από κάθε κακό αποτέλεσμα.
Κύριοι, τέτοιοι δε χωράνε στον ΥΠΕΡΗΦΑΝΟ ΛΑΟ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ Σ.Φ.Π. και καλά θα κάνετε να το αποδεχτείτε οι ίδιοι πριν σας επιβληθεί.
ΥΓ. Τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Κώστα Κατσούλη, θύμα οπαδικής άνανδρης βίας. Στη γιορτή του αθλητισμού δε χωράνε τέτοιες ενέργειες. Είμαι απόλυτα σύμφωνος με την απόφαση να μην υπάρξει αγωνιστική το προσεχές σαββατοκύριακο, παρ΄ όλο που δεν μου αρέσει αυτό.
ΥΓ2. Η φωτογραφία που κοσμεί το άρθρο είναι η εικόνα της ΘΥΡΑΣ 7 στο παιχνίδι με τον Ατρόμητο. Σημειώστε πως κανένας παίκτης δεν έσπευσε να χαιρετήσει και να ευχαριστήσει το ΛΑΟ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ, που σε αντίθεση με αυτούς ήταν στο Περιστέρι το Σάββατο.
Αυτά τα λίγα για την ώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου