Μπάλα από τα παλιά

Μεσημέρι Κυριακής την δεκαετία του `80 και του `90 για εμένα ήταν ποδόσφαιρο, Καραισκάκη και ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Έτσι και σήμερα αγωνιστήκαμε με τον Πανθρακικό στις 15:00. Εμείς στις θέσεις μας όπως και γύρω στις 15.000 κόσμος που βρέθηκε σήμερα στο γήπεδο.

ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ με διάθεση από το πρώτο λεπτό, ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ που αγωνίστηκε με 4-3-3 ένα σύστημα που κατά την προσωπική μου αποψη του ταιριάζει στα εντός Ελλάδος παιχνίδια. Ενδεκάδα με πολλές αλλαγές και ας μην κάνει πολλές φέτος στο αρχικό σχήμα ο κόουτς Μίτσελ. Ρομπέρτο, Ελαμπνταουί, Μποτία, Αυλωνίτης, Γιαννούλης, Μιλιβόγιεβιτς, Μπουχαλάκης, Τσόρι, Αφελλάι, Ντοσεβί και Διαμαντάκος η ομάδα που παρέταξε ο Μίτσελ.

Το παιχνίδι κρίθηκε από την πίεση ψηλά της ομάδας, από τα δύο μπακ που δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος να μέτρησε τα overlap, από τον Διαμαντάκο που κινήθηκε για να ανοίξει την άμυνα, Βρέθηκε και δεξιά και αριστερά ώστε να βρεθεί ο τρόπος να ανοίξει μια συμπαγής άμυνα. Συμπαγής άμυνα και όχι πούλμαν όπως άλλες ομάδες που θεωρητικά είναι και μεγαλύτερες. Φυσικά για ακόμα μια φορά ο Τσόρι ήταν χάρμα ιδέσθαι και έναν Αφελλάι που δείχνει γιατί έχει αγωνιστεί σε μεγάλες ομάδες και κορυφαία πρωταθλήματα. Ειδική αναφοράς για εμένα στον Γιαννούλης που δειχνει να μπορεί να βοηθήσει στον ρόλο του αριστερού μπακ. Άξιο αναφοράς η μη χρησιμοποίηση για ακόμα μια φορά του Σαλίνο. Όμως ο κόουτς ξέρει καλύτερα από τον καθένα μας και ειδικά ο συγκεκριμένος θα το πω για πολλοστή φορά είναι μακράν ο δικαιότερος προπονητής που έχω δεί εγώ στον πάγκο του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.

Πολλές ευκαιρίες η ομάδα και αυτό φαίνεται από τα πέντε γκολ, τα δύο δοκάρια και από τις πολλές τελικές μας. Θα πω ότι άκουσα σε αθλητική εκπομπή τα τρία λεπτά που μας δίνει η nova είναι πολύ λίγα για να χορέσουν όλες τις φάσεις του σημερινού ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ.

Θα με συγχωρέσετε όλοι αλλά θέλω να κάνω μια αναφόρα στο Δημήτρη τον Διαμαντάκο ο οποίος μου θυμίζει απίστευτα τον Αλεξανδρή. Ναι εκείνον το χασογκόλη εκείνον που αν δεν έπεφτε δεν το κολλούσε το γκολ. Ο Αλέκος ήταν μην ξεκινήσει να σκοράρει όταν ξεκίνησε δεν σταμάτησε ποτέ. Ο Διαμαντάκος μοιάζει αρκετά με τον Αλέκο ενώ είναι στις φάσεις ενώ κινείται πολύ καλά μεσα στο παραλληλόγραμμο του λέιπουν τα τελειώματα και αύτο δείχνει με τον τρόπο που πανηγυρίζει το σημερινό γκολ. Βγάζει όλη την ένταση από μέσα του γιατί το φόρ ζει και αναπνέει για να βλέπει την μπάλα στο πλεκτό.

ΥΓ Βουλγάρια μην κάνετε γκέλα στην Τρίπολη στις 3/12 θέλω να έρθεις πρώτος στη βαθμολογία και να βγάλω όσες  selfie θέλει ο Σάντα Κλάους Άγιο Βασίλη και το συνοθήλευμα του.