Πέρασαν 2 μέρες από την ήττα στην Πόλη από την Εφές του Ντούντα με 84-70. Είχαμε γράψει ότι με ήττα δεν χάνεται απολύτως τίποτα ενώ, αντιθέτως, με νίκη θα κερδίζαμε πάρα πολλά. Τελικά η ομάδα δεν άντεξε και έχασε. Εμένα προσωπικά δεν μου φάνηκε παράξενο απλά με ενόχλησε ο τρόπος της ήττας. Και εξηγούμαι. Δεν γίνεται για ένα ημίχρονο να πηγαίνεις το παιχνίδι πολύ καλά και να πηγαίνεις στα αποδυτήρια με 3 πόντους μπροστά και στο δεύτερο ημίχρονο να παραδίδεσαι άνευ όρων. Οκ ο αντίπαλος είναι πιο πλήρης σε θέσεις κοντά στο καλάθι και έχει, φυσικά, τον κορυφαίο προπονητή της διοργάνωσης στον πάγκο του. Αλλά ρε μάγκες γιατί τέτοια κατρακύλα στο δεύτερο μέρος. Γιατί ρε κόουτς μας διέλυσαν έτσι με τα μις ματς? Γιατί δεν άλλαζες την τακτική στην άμυνα? Τέλοσπάντων. Μια ήττα είναι που θα μας κάνει σοφότερους αν την διαχειριστούμε σωστά. Η ομάδα κάνει μπαμ ότι όταν ο Βασίλης παθαίνει μπλακ-άουτ αλά ΟΑΚΑ δεν έχει λύσεις. Έτσι όμως δεν πας πουθενά. Καμία ομάδα δεν πήρε ποτέ τίτλο βασιζόμενη μόνο σε έναν παίκτη επιθετικά. Και επιπλέον είναι φανερό ότι θες ενίσχυση στο 4-5 με έναν ψηλό να παίζει με πλάτη. Το λέμε από το τέλος τους πρώτου γύρου και μας λένε γραφικούς και λογιστές. Ας είναι. Η ομάδα θα βρει λύσεις. Εμείς τώρα πρέπει να την στηρίξουμε με φωνή και πάθος την Πέμπτη που δίνει το σημαντικότερο, μέχρι το επόμενο, ματς απέναντι στην ΤΣΣΚΑ. Μια ομάδα που έχει υπεροπλία σε όλες τις θέσεις και ειδικά στους ψηλούς της με τεράστια κορμιά. Η μόνη ομάδα στην Ευρώπη που μπορεί να την νικήσει τώρα είναι ο Ολυμπιακός...Και θα ρωτήσετε γιατί. Γιατί πολύ απλά είναι η μόνο ομάδα που ξέρει να παίζει με αυταπάρνηση και να παίρνει στο τέλος αυτό που θέλει. Πάμε ΣΕΦ την Πέμπτη για μάχη λοιπόν. Οι κυριλέδες δεν χωράνε. Ελάτε όλοι να βοηθήσετε να πάρουμε την νίκη. Μια νίκη που για εμένα θα σηματοδοτήσει πρόκριση.
ΟΛΟΙ ΣΕΦ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου