Καλήμερα αδέλφιαΔεν έχω καμιά όρεξη να κάνω κριτική για το προχθεσινό παιχνίδι. Μερικές φορές μετά από ήττες καλό είναι να τα κρατάμε για τον εαυτό μας. Επίσης καλό είναι να γίνεται η κριτική μετά από νικηφόρα παιχνίδια και όχι μόνο από ήττες.
Προχθές στεναχωρήθηκα πολύ από την ήττα. Όχι γιατί χάσαμε σαν αποτέλεσμα , που στα δικά μου τα μάτια είναι λογικό, αλλά για την πολύ μεγάλη προσπάθεια των παικτών να κερδίσουν το παιχνίδι.
Πραγματικά με έκανε να ανατριχιάσω το τελευταίο πεντάλεπτο του Νταντστον που έπαιζε άμυνα για όλη την ομάδα μια και οι περιφερειακοί δεν μπορούσαν να κάνουν φάουλ. Έβλεπες ένα τύπο να προκαλεί τρόμο στους άπαικτες της Μιλάνο. Οι χαμένες βολές απόρροια της πολύ μεγάλης κούρασης και της υπερπροσπάθειας μπορεί να σφράγισε το παιχνίδι αλλά ο Μπραιαν ειναι ηδη μεσα στην καρδιά μας.
Το παιχνίδι του Περπέρογλου που βάζει κανα δίμηνο πλάτη και μοιάζει με παίκτη ΝΒΑ. Πραγματικά δεν περιμέναμε να εξελιχθεί έτσι ο Περπέρογλου δηλαδή σε ένα σούπερ επιθετικό όπλο. Προχθές έβαλε τριποντά έπαιξε με πλάτη έκανε fade away σουτ έπαιρνε ριμπάουντ. Πραγματικά απίστευτος και κάλο είναι η διοίκηση να κάνει κρούση για ανανέωση του συμβόλαιο.
Δεν μπορώ να εχω παράπονα ούτε απο Σλούκα που αν είχε 30 δεύτερα ακόμα έμοιαζε ικανός να γυρίσει το παιχνίδι μονός του, ούτε από Μάντζαρη που κάνει κατάθεση ψυχής σε κάθε παιχνίδι.Ούτε από Πρίντεζη που έκανε ράνκινγκ 26 σε ένα πολύ δύσκολο παιχνίδι κάνοντας τεράστιο παιχνίδι παίζοντας τραυματίας. Γενικά δεν έχω κανένα παράπονο. Η ομάδα δεν βγάζει την κ@υλ@ των προηγούμενων χρόνων αλλά το αρνούμαι να χάσω μια ομάδα παικτών το βγάζει μια χαρά. Και αυτό είναι μια εκπληκτική μαγιά για μεγάλα πράγματα, μπορεί από φέτος αλλά σίγουρα από
του χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου