ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΔΕΡΦΟ.. ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ

Είναι η πρώτη φορά που αναρτούμε κάτι που δεν είναι των παιδιών του blog, είναι όμως και η πρώτη φορά που έχουμε λάβει κάτι τόσο σωστό και κάτι τόσο Ολυμπιακό.

Τ συγκεκριμένο κείμενο δεν είναι είναι δικό μας. Είναι ενός αδερφού που στο mail χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Jeronimo. Αξίζει να το διαβάσουμε όλοι, εξάλλου σε κάποιο σημείο του κειμένου  θα βρει ο καθένας την δική του"φωτογραφία"

Δύσκολη μέρα,κακή ψυχρή και ανάποδη, ταιριάζει γάντι με τον καιρό που επικρατεί έξω... Η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών μας τις τελευταίως  ιδίως μέρες μετά την καύλα με την M.U. περιμέναμε αυτό το πρωινό διαφορετικό, να ξυπνήσουμε να φτιάξουμε την καφεδιά μας, να μπούμε στο διαδίκτυο και απολαύσουμε τα διθυραμβικά πρωτοσέλιδα και τα διάφορα ποσταρίσματα που θα εξήραν όχι απλά μια νίκη αλλά ένα θρίαμβο του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ με πολλά γκολ και και τον διασυρμό του ποα. Μετά να παίρναμε την γυναίκα μας,  τα παιδιά μας,την γκόμενα, τους φίλους μας ανάλογα την φάση που είναι ο καθένας μας. Να βγαίναμε για τον καφέ μας μέσα στην καλή χαρά και να ολοκληρώναμε με το οικογενειακό τραπέζι που απαιτεί η μέρα πειράζοντας όλο και κάποιον βαζελόσυγγενή (που οι πιο πολλοί δεν έχουμε αλλά καμιά φορά όλο κι κάποιος ξεφεύγει)... Αν΄αυτού ΣΟΚ, η πίκρα και η στεναχώρια που μας διακατέχει όλους από χθες το  το βράδυ είναι ανάλογη(ασχέτως αν δεν έχει κάποια βαθμολογική σημασία ή δεν κρίνεται κάποιος τίτλος) για τον ψυχισμό μας ως Ολυμπιακοί μόνο με μεγάλες ήττες που έχουμε βιώσει στο παρελθόν, ανεξαιρέτως αθλήματος. Όταν λέω μεγάλες δεν εννοώ μόνο σε έκταση σκορ αλλά αυτές που σε καθηλώνουν στη θέση σου, στο γήπεδο. Που δεν έχεις κουράγιο να σηκωθείς να πάρεις το όχημα να σπίτι σου, που δεν ανταλλάσσεις κουβέντα  με κανέναν... που βλέπεις τον "γέρο" σου 70 χρονών που σε γαλούχησε με την ιδέα του ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟΥ ΕΦΗΒΟΥ να κλαίει...Θα μπορούσα να πω πολλά για το αγωνιστικό κομμάτι αυτούς που έπαιξαν και αυτούς που δεν έπαιξαν(;;;;;;;;) για το πως κατέβηκε η ομάδα, να αρχίσω τους αφορισμούς, να βρίσω θεούς και δαίμονες αλλά δεν θα το κάνω.Θα κάτσω στην γωνία μου, θα βιώσω την ξενέρα την πίκρα μου και κάθε αρνητικό συναίσθημα που με διακατέχει. ΑΛΛΑ δεν θα τα ισοπεδώσω όλα και το βασικότερο δεν θα σκύψω το κεφάλι γιατί ο ΔΑΦΝΟΣΤΕΦΑΝΩΜΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΣ αυτό το μοναδικό σύμβολο ΑΝΔΡΕΙΑΣ- ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ- ΤΙΜΗΣ δεν το έσκυψε και ποτέ δεν θα το σκύψει στον αιώνα τον άπαντα αλλά θα στέκεται όπως πάντα αγέρωχος, επιβλητικός, όπως στέκεται εδώ και 89 χρόνια από την ημέρα γέννησης του... Το μόνο που ζητάμε πλέον από το 5χρόνο Γαυράκι που έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί το μεγαλείο της ομάδας του έως τον 90χρόνο παππού που σου λέει συγκινητικές ιστορίες με τους Αφους ΑΝΔΡΙΑΝΟΠΟΥΛΟΥΣ,τον ΜΟΥΡΑΤΗ, τον ΜΠΕΜΠΗ τον ΣΙΔΕΡΗ και με όλες τις ένδοξες μορφές που μάτωσαν την ΕΡΥΘΡΟΛΕΥΚΗ ένα και μόνο ένα πράγμα, προκριθείτε στον τελικό κυπέλλου και εκεί όχι απλά νικήστε και κατακτήστε το τίτλο, ΓΑΜΗΣΤΕ ΤΟΥΣ...

JERONIMO 7