Που με λερώνει λέει το τραγούδι αλλά όσο αφορά το τμήμα μπάσκετ ταιριάζει το ρήμα πληγώνει. Ο προπονητής έφυγε, όλοι και αν όχι όλοι οι περισσότεροι από μας χρέωσαν την ήττα και δικαίως στον Μπαρτζώκα. Σαφέστατα έχει τεράστια ευθύνη για το ματς και για σχεδόν όλες τις ήττες κόντρα στον ποα με αποκορύφωμα το ματς της Πέμπτης αλλά και το 4ο παιχνίδι πέρυσι στο ΣΕΦ. Δεν είναι αυτό που με πληγώνει όμως γιατί αν ήταν μόνο αυτό θα σήμαινε ότι με την αλλαγή του προπονητή και μόνο θα τελείωνε αυτή η κατάσταση. Το πιο βαθύ λοιπόν έχει να κάνει με την νοοτροπία της ομάδας, Μιας ομάδας που και είκοσι πόντους να κερδίζει 3' πριν το τέλος σε ματς με τον ζέλα νιώθεις ότι μπορεί να το χάσει. Αυτό είναι το πρόβλημα, ότι η ομάδα φοβάται πιο πολύ να κερδίσει παρά να χάσει από τον ποα. Έχουν συμβιβαστεί με την ιδέα της ήττας στην Ελλάδα και αν αυτό την εποχή που ο ποα είχε πραγματικά καλούς παίχτες εν μέρει είχε μια βάση πλέον αυτό δεν ισχύει και εδώ έρχεται και η ευθύνη του Μπαρτζώκα. Ο Μπαρτζώκας δεν πήρε τον 8 ή τον Ολυμπιακό της ανυποληψίας αλλά τον Ολυμπιακό πρωταθλητή Ευρώπης και Έλλαδος. Σε αυτόν λοιπόν τον Ολυμπιακό δεν κατάφερε να αλλάξει την νοοτροπία της ομάδας κόντρα στον ζέλα και μάλιστα ενός ζέλα που κάθε χρόνο έπεφτε ποιοτικά. Ο καινούργιος προπονητής όποιος και αν είναι δεν θα κριθεί από το αν αλλάξει συστήματα ή αν δώσει οδηγία για φάουλ στην τελευταία φάση( το ξέρω ότι λένε ότι είχε δώσει, όμως εγώ θυμάμαι τουλάχιστον τρεις τελευταίες άμυνες σε ματς με Μπαρτζώκα προπονητή που ήταν απαράδεκτες και από τύχη δεν μπήκε καλάθι) αλλά από το αν θα μπορέσει να μπει στο μυαλό των παιχτών και να τους αλλάξει την ψυχολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου