ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΑΙΤΣΗ ΣΤΟΝ ΦΕΤΦΑΤΖΙΔΗ

Θυμάμαι ακόμα την κοπάνα που είχα κάνει από το φροντιστήριο εκείνο το απόγευμα που ο Βαϊτσής κάρφωνε την Μονακό. Θυμάμαι επίσης το άγχος μην χτυπήσει το τηλέφωνο και με δώσουν από το φροντιστήριο. Από τότε πέρασαν πολλά βράδια αγωνίας στην κερκίδα  για ένα διπλό στην Γαλλία. Πότε με την διαιτησία.Τότε με το πέναλτι στον Άλβες.  Με το ακυρωμένο γκολ του Οκκά κόντρα στην Μονακό. Πότε με την ατυχία όπως τότε με την Λυών με το γκολ στο 93΄. Μας ξέφευγαν. Μας το χρώσταγε λοιπόν και μας το ξεχρέωσε εχθές. Επιτέλους πήραμε αυτό που μας αξίζει σε ένα ματς στην Ευρώπη. Κόντρα στις απουσίες. Κόντρα στα σχέδια που μπορεί να κάνανε κάποιοι εκεί στην UEFA.

Υ.Γ. Που πας ρε Γάλλε με πανό για το αεκάκι; Το έχασες το ματς πριν ξεκινήσει...