Η ΦΛΟΓΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ

 Καλησπέρα αδέρφια.Πριν ξεκινήσω θα ήθελα να πώ ένα ευχαριστώ στα παιδιά του blog που μου δίνουνε τη δυνατότητα να γράφω που και που κάποιες σκέψεις για το ναρκωτικό μας,τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας σε ένα μπλόγκ που απευθύνεται από ΟΠΑΔΟΥΣ  προς ΟΠΑΔΟΥΣ.

    Αυτό πού με προβληματίζει πολύ καιρό θα γράψω σήμερα και ας είναι λίγο «βαρύ» για πρώτη γνωριμία είναι η  ΑΓΑΠΗ και  η ΣΤΗΡΙΞΗ για την ομάδα,το σύλλογο γενικότερα.Τα βλέπουμε χρόνο με το χρόνο όλο και λιγότερα εισιτήρια,λιγότερη φωνή,λιγότερη κ@υλα.Δηλαδη πού στο Διάολο βαδίζουμε ρε μάγκες σαν οπαδοί/φίλαθλοι?Μετά από τόσες μεταγγραφές φέτος ,απομακρύνσεις προσώπων που δε βοήθησαν τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας και πλέον φέτος με ξεκάθαρο όραμα για σπουδαία πράγματα,είναι δυνατόν να σκάνε στην πρεμιέρα στο Καραισκάκης  17-18 χιλιαδες μόνο?Μισοάδειο γήπεδο?

    Καταλαβαίνω  ότι η κατάσταση οικονομικά και  όχι μόνο είναι δύσκολη για όλους μας.Καταλαβαίνω επίσης  ότι το Διαδίκτυο έχει κερδίσει τη μάχη.Καταλαβαίνω ότι τα μυαλά κάθε γενιάς αλλάζουνε.

Δεν μπορώ να καταλάβω όμως πολλά άλλα πράγματα.Δεν καταλαβαίνω πώς για τα ματσάκια με τον Πανιώνιο και τη Λιβαδειά π,χ δεν έχουμε λεφτά αλλά για τα ματς με την Παρί και τη Μπενφίκα με το εισιτήριο πολύ ακριβότερο ξαφνικά τα βρίσκουμε και βάζουμε λυτούς και δεμένους για ένα μαγικό χαρτάκι.Τον Ιμπραίμοβιτς και τον Καρντόζο γουστάρουμε να δούμε η το ΘΡΥΛΟ μας?Δεν καταλαβαίνω πώς με την πρώτη στραβή και την κάθε κουτοπονηριά που πετάξει ο καθένας ΜΑΣ στο Facebook δημιουργούνται θέματα μες την ομάδα.Δεν καταλαβαίνω πως αφορίζουμε Διοίκηση,προπονητές και παίχτες στο παραμικρό λάθος.Οσοι δουλεύουνε κάνουνε και λάθη όσοι δεν κάνουνε ΤΙΠΟΤΑ δεν κάνουν ποτέ λάθη.Δεν χωράει επίσης το κεφάλι μου γιατί και πώς μπορούμε να αποδοκιμάζουμε την ομάδα από την πρώτη αγωνιστική η κάποιον παίχτη που έχει γίνει στόχος ενώ τα δίνει όλα μέσα στο γήπεδο και δεν κοροιδεύει.

    Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι πρέπει να κάνουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ,μηδενός εξαιρουμένου πέρα από κριτική για τους πάντες και τα πάντα,ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ για την πάρτη μας.Από τον πρώτο ως τον τελευταίο,από αυτόν στο πέταλο μεχρι εκεινον στα VIP,από τον πιο παλιό μέχρι τον πιο πιτσιρικά.

Πιστεύω όλοι λίγο-πολύ μπήκαμε στο τρυπάκι που λέγεται ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΑΘΛΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ από έρωτα.Ερωτευτήκαμε τους παιχταράδες,τη μπαλάρα που έπαιζε ανέκαθεν η ομάδα,τα πρωταθλήματα,τον τσαμπουκά και τη μαγκιά την Πειραιώτικη και φυσικα τον ΠΥΡΙΝΟ ΛΑΟ πού πάντα ήτανε ο 12^ος παίχτης της.Μετα από λίγο καιρό όμως,περνάει ο έρωτας και μένει κατι πολύ πιο δυνατό και παντοτινό.Η ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ,ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ,ο εθισμος στις αξίες του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ,Η ΦΛΟΓΑ που αναβει μεσα σου και δε σβήνει ποτέ.Όταν  έρχονται τα δύσκολα,οι αερηδες και αυτή η φλόγα αντί να σβήσει δυναμώνει ναι τότε ξέρεις να αγαπάς.Οι παλιότεροι περάσανε αυτή τη δοκιμασία και αποδείξανε στην πράξη ότι εχουνε την ψυχή και την τρέλα που πάντα πρέπει να μένει ίδια.Εμείς οι νεα γενιά,οι πιτσιρικάδες τι κάνουμε?Ο ΧΡΟΝΟΣ ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ

ΥΓ.Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΦΕΤΟΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΠΕΡΣΙΝΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ,ΤΑ ΔΙΟΡΘΩΣΕ,Η ΟΜΑΔΑ ΕΧΕΙ ΚΑΛΟ ΥΛΙΚΟ,ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕΙ ΡΥΘΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΞΑΝΑ ΣΑΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ.ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΜΑΣ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΔΟΥΜΕ ΜΕ ΓΑΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΦΕΤΟΣ ΑΔΕΡΦΙΑ.ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΑΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ

ΥΓ2.ΔΥΝΑΜΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ