Εδώ και πολύ καιρό ο κόσμος μας είναι σε παράκρουση. Βρίζουν τον Μαρινάκη και αποθεώνουν τους Αγγελόπουλους, παίρνει το πρωτάθλημα στην μπάλα η ομάδα και χάνει από τον ζέλα το πρωτάθλημα στο μπάσκετ, αποθεώνουν μετά τον Μαρινάκη που καλά κάνει και τους πηδάει και κράζουν τους αφους γιατί πάνε με το σταυρό στο χέρι και ο πρεζάκιας τους κάνει ότι θέλει. Αποθεώνουν τον Κόκκαλη οι ίδιοι που τον έκραζαν όταν ήταν στην διοίκηση. Κράζουν τον έναν προπονητή και αποθεώνουν τον άλλον και μόλις στραβώσει κάτι θυμούνται ότι με τον πρώτο θα πηγαίναμε καλύτερα. Οι ίδιοι άνθρωποι που μέχρι τότε τον έκραζαν. Αποθεώνουν έναν παίχτη και με την πρώτη στραβή τον βγάζουν σαπάκι. Όταν γίνονται επεισόδια κράζουν γιατί γίνονται επεισόδια και τιμωρείται η ομάδα, λένε ότι επιτέλους το γήπεδο πρέπει να είναι ασφαλές, όταν δεν γίνονται επεισόδια κράζουν γιατί ήρθαν 200 ζέλες και είδαν στο Καπαγέρωφ ένα παιχνίδι πόλο με τον Εθνικό. Οι ίδιοι που πριν έλεγαν ότι είναι κατά της βίας. Δηλαδή με το δικό τους σκεπτικό θα μαζευόμασταν σε ένα σημείο και όταν θα ερχόντουσαν οι ζέλες θα καθόμασταν στο τραπέζι να διαπραγματευθούμε την αποχώρηση τους. Ρε πάτε καλά; Έχετε ξεφύγει τελείως; Βγάζετε τα ψυχολογικά σας στην καψούρα μας; Το να σας μυρίζει και το άλλο σας βρωμάει;
Υ.Γ. Κάποιοι ακόμα και χθες για δικά τους συμφέροντα διαχειρίστηκαν το σκηνικό στο Καπαγέρωφ και πυροδότησαν την κουβέντα με δόλο. Τα συμπεράσματα και το ψάξιμο το αφήνουμε στον καθένα σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου