ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΓΚΕΣ

Πέρασε μια πολύ δύσκολη εβδομάδα για το τμήμα μπάσκετ αλλά την Παρασκευή η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου μας έβγαλε ασπροπρόσωπους. Η δυσκολία που ανέφερα παραπάνω έγκειται στο γεγονός ότι η ομάδα εκτός των προβλημάτων του Τσαϊρέλη και του Πέτγουει είχε απόντα ξανά τον κορυφαίο ευρωπαίο μπασκετμπολίστα, τον ΒΑΣΙΛΗ ΣΠΑΝΟΥΛΗ αλλά και τον φορμαρισμένο Κώστα Σλούκα. Παίζει λοιπόν ο αποδεκατισμένος και κουρασμένος Ολυμπιακός ένα παιχνίδι με τον ΚΑΟΔ στο ΣΕΦ την Δευτέρα και έχει και την Πέμπτη να παίξει ένα σπουδαίο ματς με την ΕΦΕΣ στο Φάληρο. Η ψυχολογία κακή, μετά τις 2 σερί ήττες από Φενέρ και Κάχα. Οι τραυματισμοί πολλοί και σημαντικοί, η αντίπαλος να παίζει ρέστα για την 4η θέση και φυσικά η Εφές είναι μια πολύ καλή ομάδα με προπονητή τον κουρυφαίο κόουτς Ντούντα Ίβκοβιτς.
Και όμως παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός δεν μάσησε. Όλοι οι παίκτες έπαιξαν με περίσσια αυταπάρνηση και απίστευτο πάθος και θέληση για την νίκη. Ο καθένας έδινε το κάτι παραπάνω για να καλύψει, στο μέτρο του δυνατού φυσικά, τις απουσίες της ομάδας. Δεν θα ξεχωρίσουμε κανέναν γιατί όλοι έδωσαν τα πάντα για να φτάσουμε στην τελική επικράτηση με σκορ 86-75.
Θέλω απλά να σταθώ σε ένα παιδί που θεωρώ ότι τούτη την ώρα είναι το μεγαλύτερο κεφάλαιο για αυτό που ονομάζουμε, μπασκετικό Ολυμπιακό. Είναι ο Ιωάννης Παπαπέτρου. Πραγματικά το παιδί παρά το νεαρό της ηλικίας του παίζει με μυαλό ώριμου αθλητή. Την Πέμπτη πραγματικά ήταν συγκινητικός σε άμυνα και επίθεση. Δεν είναι μόνο οι 12 πόντοι του. Είναι και η αμυνάτα που παίζει. Η θέληση που έχει. Αλλά όπως προείπα και το μυαλό του. Όταν λοιπόν βλέπεις έναν νεαρό παίκτη ο οποίος σε ματς που είναι στην κόψη του ξυραφιού ουρλιάζει για να πάρει την μπάλα και να σουτάρει για ''3'' επειδή έχει miss match τότε καταλαβαίνεις απλά ότι δεν πρόκειται για ένα ταλέντο, πρόκειται για έναν έτοιμο παίκτη. Ο Ιωάννης είναι εκτός από πολύ καλός παίκτης, ένας σούπερ αθλητής ο οποίος εάν έχει την υγεία του θα διαπρέψει. Απλά πρέπει να κλείσει τα αυτιά του στους διθυράμβους των δημοσιογράφων.
Από εκεί και πέρα πρέπει να σταθώ στο υποδειγματικό κοουτσάρισμα του κόους Σφαιρόπουλου. Ο άνθρωπος διαχειρίστηκε την κακή ψυχολογία, τους τραυματισμούς αλλά και το άγχος του αποτελέσματος με πολύ έξυπνο τρόπο. Είχε απέναντί του ένα ιερό τοτέμ του ευρωπαικού μπάσκετ, τον Ντούντα και παρόλα αυτά τον νίκησε και μάλιστα στο τέλος εύκολα.
Τέλος να θυμήσω ότι ο Ολυμπιακός προκρίθηκε για 10 σερί φορά στις ''8'' καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη. Μόνο εμείς και η Μπαρτσελόνα το έχουμε καταφέρει αυτό. Τεράστια επιτυχία πραγματικά.
Τώρα πάμε στην Μόσχα να παίξουμε ''ρέστα'' για το αβαντάζ της έδρας. Βέβαια και να μην έρθει αυτό δεν μας ενοχλεί. Αν είμαστε πλήρεις στους ''8'' μπορούμε να σπάσουμε την οποιαδήποτε έδρα.
Ας μην ρισκάρουμε άλλο, δεν χρειάζεται...
Όσο για το όχι γεμάτο Ειρήνης και Φιλίας δεν έχω να πω πολλά. Μόνο τούτο. Μακάρι σε κάθε ματς να είμαστε αυτοί. 8000. Όχι παραπάνω. Τους υπόλοιπους πανηγυρτζήδες που έρχονται για να βρίσουν τον Ομπράντοβιτς, τον Ιτούδη και τον Διαμαντίδη δεν τους θέλουμε. Εμείς πάμε εκεί για τον έφηβο και για την ομαδάρα των Αγγελόπουλων, του Σφαιρόπουλου και του Σπανούλη. Αυτά.
Η συνέχεια στα παρκέ.