Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

ΕΜΕΙΣ ΜΑΔΡΙΤΗ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ


Δευτέρα σήμερα αδέρφια και η φωνή ακόμη να ανοίξει μετά από μια εβδομάδα που κοιμόμασταν και ξυπνούσαμε στο γήπεδο. Βόλεϊ(γυναικών-ανδρών), πολο, μπάσκετ. Αφού ηρεμήσαμε, λοιπόν και αφού καταλάγιασαν λίγο οι πανηγυρισμοί για την πρόκριση επί της Μπαρτσελόνα και για το Ευρωπαϊκό στο πόλο είπαμε να γράψουμε κάποιες σκόρπιες λέξεις για το μπάσκετ.
Η ομάδα πέρασε στο final four της Μαδρίτης με τον πλέον καυλωτικό τρόπο. Με buzzer beater του Γιώργαρου του Πρίντεζη ανήμερα της ονομαστικής του εορτής.
Πραγματικά τι να πούμε για αυτή την ΟΜΑΔΑΡΑ. Καταρχήν να ξεκαθαρίσω πως πρώτος στόχος πρέπει να είναι το πρωτάθλημα. Όσο για την Euroleague φυσικά και δεν θα πάμε μόνο για την συμμετοχή αλλά και μόνο που φτάσαμε ως εδώ είναι υπέρβαση.
Η ομάδα κατάφερε να αποκλείσει μια ποιοτικότερη ομάδα και μάλιστα με ντιζαβαντάζ έδρας. Αυτά τα κάνει μόνο ο Ολυμπιακός φίλοι μου. Μια ομάδα που αρέσκεται να παίζει against all odds που λένε και στο χωριό μου, κόντρα σε όλους και σε όλα. Κόντρα σε διαιτητές, σε παίκτες κλαψιάρηδες όπως ο Ναβάρο, σε παίκτες τρία κεφάλια πιο ψηλούς γενικά ΚΟΝΤΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
Η ομάδα ήταν συνολικά καλύτερη από την Μπαρστελόνα στην σειρά και πέρασε 100% δίκαια. Αν κανείς εξαιρέσει το πρώτο παιχνίδι της σειρά στο Palau Blaugrana σε όλα τα άλλα ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος και άξιζε την νίκη.
Δεν θα πούμε πολλά στο τεχνικό σκέλος. Μόνο ότι η άμυνα του Σφαιρόπουλου στους ψηλούς της Μπαρτσελόνα πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάρια προπονητικής. Η αυταπάρνηση των παικτών στην άμυνα ήταν απίστευτη και αυτό το πιστώνεται και ο προπονητής. Η βοήθειες που δίνανε οι παίκτες μας στα μαρκαρίσματα, οι αλλαγές στα σκρίν και τα μπλοκ αουτ ήταν απλά τέλεια. Αψεγάδιαστες άμυνες που ουσιαστικά αυτές έφεραν την πρόκριση. Επίσης κάμποσα μεγάλα σουτ τα οποία πολλές φορές προκλητικά μας έδινε ο αντίπαλος, βοήθησαν πολύ  στο να ξεκολλάει η ομάδα όταν δεν είχε ρυθμό. Τέλος, η προσωπικότητα των παικτών και η αύρα νικητή που έχει αποκτήσει στην Ευρώπη η ομάδα από το 2012 και μετά ήταν καταλυτικές στο να φτάσουμε μέχρι το 3-1.
Το να νικάς 3 σερί φορές τον κακό σου δαίμονα στην Ευρωλίγκα είναι σούπερ. Η Μπαρτσελόνα είναι μια μεγάλη ομάδα με μια τεράστια αδυναμία. Στα κρίσιμα τρέμει. Και ο Ολυμπιακός το ανάποδο. Στα κρίσιμα ξέρει καλά πως να πάρει ένα παιχνίδι. Αυτό θα πει μεγάλη ομάδα.
Και ο μπασκετικός Ολυμπιακός είναι μια πραγματικά μεγάλη ομάδα. Έχει μικρό μπάτζετ για το οποίο πολλές φορές γκρινιάζουμε αν και δεν θα έπρεπε. Όμως έχει αποδείξει σε όλη την Ευρώπη ότι το μπάσκετ παίζεται στο παρκέ και όχι στους τραπεζικούς λογαριασμούς.
Μπράβο σε όλους έναν έναν. Δεν θέλω να σταθώ ξεχωριστά σε κάποιον. Μόνο 2 λόγια για τον προπονητή. Ήμουν από εκείνους που δεν ήθελαν τον Σφαιρόπουλο στην μετά Μπαρτζώκα εποχή. Θεωρούσα ότι ήταν μια λύση ανάγκης. Ο κόουτς με διέψευσε κατηγορηματικά. Με την αθόρυβη και χωρίς τυμπανοκρουσίες δουλειά του κατάφερε να ηρεμήσει την ομάδα, να της εμφυσήσει και πάλι νοοτροπία νικητή και φυσικά να μάθει σε όλους πως παίζεται η άμυνα "τσακίζω κόκαλα".
Η σεμνότητα αυτού του ανθρώπου αλλά και η ηρεμία του στις δύσκολες στιγμές με κάνει να τον βλέπω και να τον χαίρομαι στον ερυθρόλευκο πάγκο. Άλλωστε τον αποθέωσε και ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος λέγοντας ότι "μας έκανε και πάλι ομαδάρα" με τον κόουτς να απαντάει μονολεκτικά "οι παίκτες". Αυτό τα λέει όλα.
ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΟΥΤΣ.
Τώρα σε ό,τι αφορά τους προέδρους τι να πω. Τα έχω πει χιλιάδες φορές. Το πανί που λέει: ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΜΑΓΚΕΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΙ με αντιπροσωπεύει 100%. Ο τρόπος με τον οποίος πανηγύριζαν την Πέμπτη, τα λόγια τους στα αποδυτήρια αλλά και στην τηλεόραση ήταν όλα τα λεφτά. Ένα μόνο παράπονο έχω. Αλλά δεν το γράφω τώρα. Έχει σχέση με την ελληνική πραγματικότητα αλλά δεν θα χαλαστώ απόψε.
Ο κόσμος μας στα παιχνίδια ήταν υπέροχος. Μπράβο στα παιδιά που φέτος δεν διάλεγαν παιχνίδια για να δουν τον Ολυμπιακό. Ο κόσμος ξέρει να στηρίζει και ίσως θα έπρεπε να το κάνει λίγο περισσότερο γιατί αυτά τα παιδιά μας έχουν κάνει υπερήφανους ουκ ολίγες φορές.
Τέλος λοιπόν και οι "8". Περάσαμε από 1000 κύματα. Με τραυματισμούς με ντιζαβαντάζ έδρας κτλ αλλά θα είμαστε εκεί που πρέπει στις 14 του Μάη. Εμείς θα πάμε και κάποιοι άλλοι θα μας βλέπουν από τον καναπέ τους σταυρώνοντας τα δάχτυλά τους για να μην γίνει η στραβή και πάρουμε το 4ο.
Αλλά είπαμε ΕΜΕΙΣ ΜΑΔΡΙΤΗ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.
Υ.Γ. Η φάση της σειράς είναι το κλέψιμο του Λαφαγιέταρου και το κάρφωμα του Γιώργου εκεί ο Σφαιρόπουλος κάνει ματ στον Πασκουάλ που έχει βάλει ψηλό σχήμα, ενώ ο δικός μας κοντό για να κλέψει την μπάλα.
Υ.Γ. Στην αρχή του παιχνιδιού φωνάζαμε σύνθημα για χρόνια πολλά στον Γιώργαρο και μας το ανταπέδωσε.
Υ.Γ. Βαγγέλα πήγαινε Μαδρίτη να το φέρεις.
Υ.Γ. Ναβάρο περαστικά.
Υ.Γ. Στην μπάλα η απορία είναι Μέσσι ή Ρονάλντο. Στο μπάσκετ δεν υπάρχει απορία.
Υ.Γ. Βάλτε όλο κύπελλο εκεί που ξέρετε.
Υ.Γ. Αύριο ΣΕΦ για αποθέωση και πρόταγμα νίκης το Σάββατο με τον πελάτη στο ΟΑΚΑ.
Στις 19:00 το ματς.
Υ.Γ. Η εικόνα Μαρινάκη-Αγγελόπουλων είναι ο εφιάλτης σας.
Υ.Γ. Δεν μας πέφτει με τίποτα ρεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε


Δεν υπάρχουν σχόλια: